YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/18890
KARAR NO : 2014/11910
KARAR TARİHİ : 16.06.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/105698
MAHKEMESİ : Bafra Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2009
NUMARASI : 2009/177 (E) ve 2009/178 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
CMK’nın 260. maddesi hükmü karşısında sanıklara atılı dolandırıcılık sucundan doğrudan zarar gördüğünü iddia ile soruşturma aşamasında şikayetçi bulunan müştekiler vekillerinin sanıklar hakkında kurulan hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğunun kabulü ile yapılan incelemede,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.10.2001 gün, 212-197 sayılı kararı ile uyum gösteren diğer Genel Kurul ve Daire kararlarında açıklandığı üzere, Ceza Muhakemesi Kanununda mahkemeye gelmemiş sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen 5271 sayılı CMK’nın 193/2. maddesinin beraat kararı yönünden dosya kapsamına göre ilk bakışta eylemin suç oluşturmayacağının anlaşılması hali ile sınırlı olarak uygulama yerinin mevcut olduğu, sanıkların sorgusu yapılmadan mevcut kanıtlar tartışılarak delil takdiri suretiyle beraat kararı verilmesinin mümkün bulunmadığı gözetilmeden, sorgusu yapılmayan sanıkların delil takdirine girilmek suretiyle beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, müştekiler vekilleri temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 16/06/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.