Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/17736 E. 2014/3399 K. 25.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/17736
KARAR NO : 2014/3399
KARAR TARİHİ : 25.02.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/181853
MAHKEMESİ : Alanya 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/11/2008
NUMARASI : 2007/632 (E) ve 2008/840 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkâr etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Somut olayda; sanığın, resmiyete yansımayan ortaklıkların bulunan katılan ile … plaka sayılı L…marka otomobili satın aldıkları, ancak, araç kiralama işinde bu aracı kullanırken katılan söz konusu aracı bankadan kredi kullanmak suretiyle kendi şirketleri adına aldığı, araç üzerinde bankanın rehininin bulunduğu bu şekilde şirkete ait olan aracı şirket adına bir süre kullandıktan sonra katılanın faaliyetine son verme kararı alarak araç kiralama şirketindeki araçları satışa çıkarmak istemesinden kısa bir süre sonra arabanın çalındığını söyleyerek iade edemeyeceğini belirttiği iddia edilen olayda sanığın kullandığı ancak katılan adına kayıtlı aracı katılanın satmak istemesi üzerine aracın çalındığını beyan edip bu konuda yetkili hiçbir merciiye başvurmadığı, aracın evin önündeyken kaybolduğunu söylemesi üzerine katılanın ruhsat ve anahtarı istediği halde vermediği gözetilerek sanığın kendisine kullanması için verilen aracı mal edindiği anlaşıldığından mahkûmiyeti yerine yazılı şekilde karar beraatına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.