YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/17441
KARAR NO : 2014/3289
KARAR TARİHİ : 24.02.2014
Tebliğname No : 11 – 2010/234054
MAHKEMESİ : Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/04/2010
NUMARASI : 2008/276 (E) ve 2010/468 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında,zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın, katılan şirkette dört yıl süre ile şoför olarak çalıştığı ve çalıştığı süre içinde de, şirkete ait kamyonlarla Bandırma ilçesinde bulunan E… Fabrikası’ndan A..’da bulunan P.. tesislerine asit nakliyesi yaptığı, yapılan incelemeye göre, sanığın yaptığı seferler sonucu harcaması gereken motorin miktarının 5.800 litre olması gerektiği halde sanığın 9.131 litre mazot aldığı, böylece alması gerekenden fazla yakıt alıp fazlasını da kendisi için kullanmak suretiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda,
Gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, katılan şirkete yazı yazılarak, sanığın hangi dönemde ve ne kadar süreyle bu şirkette çalıştığı, şirkette çalıştığı süre içerisinde, kaç farklı araç kullandığı, bu araçların hangi güzergahları kullandıkları, sanığın, sürekli aynı araçlarla aynı güzergahta mı gidip geldiği, nerede yakıt aldıkları, anlaşmalı olunan tesisten başka yakıt alma imkanının bulunup bulunmadığı hususlarının sorulması, bu bilgilere ait bütün belgelerin, istasyonlardan alınan fişlerin ve sevk irsaliyelerinin istenilerek dosya içine konulması, sanığın belirtilen güzergahlardan başka güzergahları kullanmış ise bunlara dair belgelerin neler olduğunun araştırılması, katılan şirkette çalışan diğer TIR şoförlerinin de dinlenerek, araçlara yakıt alındıktan sonra, katılan şirketin talimatıyla başka araçlara aktarım yapılıp yapılmadığı hususunun sorulması, aynı güzergahı kullanan diğer araç sürücülerinin, bu dönemdeki yakıt miktarlarının ne kadar olduğunun sorulması, ilgili diğer araçların da yakıt tüketimlerinin tamamının getirtilmesi, buna göre, sanığın kullandığı araçların, diğerlerine oranla ne kadar tüketim yaptığının araştırılması, anlaşmalı istasyonlardan yakıt alınırken, katılan şirketin, bu istasyonlara ne şekilde ödeme yaptığı, fazla tüketim olması durumunda, sanığı uyarıp uyarmadıkları hususlarının katılan şirketten sorulması, alınan polis bilirkişi raporunun yetersiz olduğu, raporu hazırlayan kişinin, konunun uzmanı olmadığı, bu nedenle denetime esas alınamayacağı dikkate alınarak, bütün delillerin toplanmasından sonra, dosyanın kül halinde bilirkişi kuruluna tevdiinin sağlanarak, sanığa dönem içinde teslim edilen bütün araçlar, sanığın kullandığı güzergahlar, tüketilen yakıt miktarı, gidilen yol mesafesi, şirketteki diğer araçların gittiği yol miktarları ile sanığın gittiği yol miktarı ve tükettiği yakıt miktarı oranları ve şirketin bu eylem nedeniyle ne kadar zararının oluştuğunun kesin olarak tespit edilerek, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiğinin gözetilmeyerek eksik incelemeyle ve sanığın fazla miktarda yakıt kullandığı belirtilmesine rağmen, bu yakıtın, sanığa hizmet nedeniyle devredilen eşya mahiyetinde bulunmadığı şeklindeki yetersiz ve yasaya uygun olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup katılan vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.