Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/1729 E. 2013/20705 K. 23.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/1729
KARAR NO : 2013/20705
KARAR TARİHİ : 23.12.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın yokluğunda verilen hükmün 07/07/2009 tarihinde sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve sanık tarafından 14/07/2009 tarihinde süresinde temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında, süresi geçtikten sonra sanık müdafii tarafından temyiz edildiğinden bahisle temyiz talebinin reddine dair Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/07/2009 tarihli verilen ek kararının usul ve yasaya aykırı olduğu anlaşıldığından, anılan ek karar kaldırılarak yapılan temyiz incelemesinde,
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehin etmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın, pazarlama elemanı olarak çalıştığı katılan şirketten teslim aldığı malları alıcılara dağıtarak karşılığında toplam 26.377,61 TL. aldığı halde bu parayı şirkete teslim etmediği olayda; sanıktan katılan şirkete ait mal satın alan tanıkların ödeme yaptıklarını ve karşılığında makbuz aldıklarını beyan etmeleri karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti için, katılan şirkete ait ticari defter, makbuz ve belgeler getirtilerek, sanığı teslim edilen, satın ve iade edilen malların
bilançoları çıkarılıp sanığın iade etmediği para veya mal bulunup bulunmadığı hususunda bilirkişi raporu alınarak sonunca göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/12/2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.