YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/16576
KARAR NO : 2014/9021
KARAR TARİHİ : 07.05.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/171723
MAHKEMESİ : Samsun 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2009
NUMARASI : 2009/301 (E) ve 2009/687 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dolandırıcılık suçunun oluşabilmesi için; failin bir kimseyi, kandırabilecek nitelikte hileli davranışlarla hataya düşürüp, onun veya başkasının zararına, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Hile nitelikli bir yalandır. Fail tarafından yapılan hileli davranış belli oranda ağır, yoğun ve ustaca olmalı, sergileniş açısından mağdurun inceleme olanağını ortadan kaldıracak nitelikte bir takım hareketler olmalıdır. Kullanılan hileli davranışlarla mağdur yanılgıya düşürülmeli ve bu yanıltma sonucu yalanlara inanan mağdur tarafından sanık veya bir başkasına haksız çıkar sağlanmalıdır.
Hilenin kandırıcı nitelikte olup olmadığı olaysal olarak değerlendirilmeli, olayın özelliği, fiille olan ilişkisi, mağdurun durumu, kullanılmışsa gizlenen veya değiştirilen belgenin nitelikleri ayrı ayrı nazara alınmalıdır.
Somut olayda; sanığın, müşteki Y. Almanya’da iş yaptığını belirterek, Almanya’ya işçi olarak götürebileceğini söylediği, bunun üzerine müştekinin, sanıktan kendisi ile birlikte müşteki N.. G..’i de Almanya’ya götürmesini isteyerek, irtibat telefonu olarak müşteki N.. G..’in telefonunu sanığa verdiği, sanığın, telefonla N.. G..’i arayarak 2-3 kez görüşüp müştekiler üzerinde kendilerini Almanya’ya işçi olarak götürebileceği hususunda kanaat oluşturduğu ve müştekilere pasaportlarını alıp kendilerini 16.03.2009 tarihinde Almanya ülkesine giderken beraberinde götüreceğini belirttiği, sanığın müşteki N.. G..’e ait telefonu arayarak pasaport çıkartmak için Samsun Emniyet Müdürlüğü civarındaki emniyet çayocağında buluşmayı önerdiği, müştekilerin pasaport işlemlerini halletmek amacıyla Samsun Emniyet Müdürlüğü civarındaki emniyet çay ocağına geldikleri, pasaport işlemleri için sanığın müşteki N. 100 TL ve müşteki İ. da 200 TL aldığı, müşteki Y. parasının olmaması nedeniyle sanığa pasaport işlemleri için para veremediği, sanık ile müşteki Y. Emniyet Müdürlüğü’ne pasaport işlemleri için gittikleri, müştekiler N. ve İ. ise emniyet çay ocağında bekledikleri, sanığın müşteki Y. bir çay ocağında
beklemesini, kendisinin pasaport işlemlerini halledip döneceğini beyan ederek müştekiY. yanından ayrıldığı, sanığın tekrar müştekiler N.ve İ. beklediği çay ocağına giderek pasaport işlemlerinde kullanılmak üzere müşteki İ. 150 TL daha istediği, müşteki İ. da sanığa 150 TL daha verdiği anlaşılmakla dolandırıcılık suçlarının işlendiğine dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanların, sanıkla birlikte görüştüklerini beyan etmeleri karşısında öncelikle katılanlar yeniden dinlenilerek sanığın kendileriyle ayrı ayrı mı görüşüp ikna ettiği yoksa hep birlikte bulundukları sırada mı konuştukları ya da birden fazla kişinin bir araya gelip sanıkla görüşüp görüşmediklerinin denetime izin verecek şekilde belirlenerek aynı anda görüşülüp aldatılmaları halinde eylemin teselsül halinde tek suç oluşturacağı, her biri ile ayrı ayrı görüşmeleri halinde ayrı ayrı suçların oluşacağı değerlendirilerek sanığın hukuki durumunun tayin edilmesi gerekirken yetersiz katılan anlatımlarına dayanılarak hüküm kurulması
Kabule göre;
1-5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
2-Müşteki Y.. K..’ye yönelik kurulan hükümde 5237 sayılı TCK’nın 157. maddesi gereğince belirlenmiş olan 2 gün karşılığı para cezasının aynı kanunun 52/2 maddesi uyarınca günlüğü 20 TL’den olmak üzere adli para cezasına çevrilmesi sırasında hesap hatası yapılarak 40.00 TL yerine 50.00 TL adi para cezasına hükmedilerek sanığa fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.