Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/16444 E. 2014/8290 K. 29.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/16444
KARAR NO : 2014/8290
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/164568
MAHKEMESİ : Pazarcık Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/04/2010
NUMARASI : 2009/468 (E) ve 2010/20 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi,failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında,zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın mağdur D.. E..’a ait …….. plakalı aracı bayram ziyaretine gitmek için olay günü üç saatliğine kiralayıp üç saatin sonunda mağduru arayarak işinin bitmediğini, aracı bir günlüğüne daha kiralamak istediğini söylediği ancak aracı bir başkasına kiraya vererek güveni kötüye kullanma suçunu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
Hüküm verildikten sonra, mağdurun, 08/04/2010 havale tarihli dilekçeyle şikayetten vazgeçtiği dikkate alınarak ve sanığa yüklenen güveni kötüye kullanma suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda sanığın beyanı saptanarak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.