YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/16085
KARAR NO : 2014/8320
KARAR TARİHİ : 29.04.2014
Tebliğname No : 11 – 2010/147821
MAHKEMESİ : Mersin 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/06/2009
NUMARASI : 2006/764 (E) ve 2009/527 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması,malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Katılan’a ait mobilya mağazasında işçi olarak çalışan sanığın, katılanın Ankara iline gitmesini fırsat bilerek elinde bulundurduğu anahtar ile 27/03/2006 tarihinde Mersin’de bulunan mobilya deposunu açıp içerideki dört adet koltuk takımını üçüncü şahıslara satıp bedelini mal edindiği iddia edilen olayda; sanık hakkında Erdemli Cumhuriyet Başsavcılığının 07/05/2008 tarihli iddianamesi ile 27/03/2006 tarihinde katılan’a ait Erdemli de bulunan mağazadan 3 adet yemek odası takımı ve bir kısım eşyaları şikayetçiden habersiz alıp götürdüğü iddiasıyla hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan Erdemli 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2008/296 esas sayılı dosyasında kamu davası açılmış olması ve her iki dosya arasında hukuki ve fiili irtibatın bulunduğunun anlaşılması karşısında; anılan davanın kesinleşip kesinleşmediği araştırılıp, kesinleşmemiş ise, bu dava ile birleştirilmesi, kesinleşmiş ise onaylı bir suretlerinin
dosya arasına konularak, deliller birlikte değerlendirilip sonucunda sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine eksik inceleme ile yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.