Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/15045 E. 2014/6166 K. 02.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/15045
KARAR NO : 2014/6166
KARAR TARİHİ : 02.04.2014

Tebliğname No : 4 – 2010/219698
MAHKEMESİ : Akyazı Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/01/2010
NUMARASI : 2008/238 (E) ve 2010/4 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması,rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanık T.. İ..’ın, daha önceden tanıdığı E.. G..’den birkaç saat kullanmak ve daha sonra geri getirmek amacı ile aracını aldığı, ancak; daha sonra iade etmediği olayda;
Şikayetçinin çağrılarak duruşmada beyanının alınması, sanığın savunmasında belirttiği tanıklar S. B., S.U. ve K.D.’nun dinlenilmesi ve sonuca göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken eksik soruşturma ile karar verilmesi,
Kabule göre de;
1- Sanık hakkında tekerrür nedeniyle TCK 58/7. madde gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesiyle yetinilmesi gerekirken, infazı kısıtlar biçimde bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
2- 5237 sayılı Kanunun 53. maddesi 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrası hükmü karşısında kendi alt soyu üzerinde olanlar yönünden koşullu salıverilmeye, diğerleri yönünden ise cezanın infazı tamamlanana kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.