YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14892
KARAR NO : 2014/6141
KARAR TARİHİ : 02.04.2014
Tebliğname No : 15 – 2011/267318
MAHKEMESİ : Isparta Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/05/2011
NUMARASI : 2009/334 (E) ve 2011/172 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi,failin kendisine verilen malı,veriliş gayesinin dışında,zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması,rehnetmesi tüketmesi,değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Katılanın borçlu Y.. N..’den alacağına ilişkin üç adet senedi tahsil etmesi için avukat olan sanığa vekaletname verdiği,sanığın borçludan toplam 1.850 TL aldığı ancak katılana toplamda 650,00 TL gönderdiği ve senetlerle ilgili olarak da herhangi bir icra takibine geçmediğinin iddia edildiği somut olayda;sanığın,katılanın kendisinden alacağı bulunmadığına dair imzaladığı 30.05.2007 tarihli belgeyi ibraz ettiği,katılanında bu belgedeki imzasını doğruladığı böylece katılanın sanığı ibra ettiği ve sanığın tahsil ettiği parayı katılana verdiğine yönelik savunmasının aksine katılanın sanığın parayı ödemediğine dair yazılı bir belge sunamadığı, bu konudaki tanık anlatımlarının ise, tahsil edilen paranın ödenmediğini ispata elverişli olmadığının anlaşılması karşısında sanığın güveni kötüye kullanma suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre;
Hapis cezası alt sınırdan tayin olunduğu halde ayrıca yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden aynı gerekçeyle adli para cezasına esas alınması gereken tam gün sayısının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini suretiyle çelişkiye düşülmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.