Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/14654 E. 2014/6305 K. 03.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/14654
KARAR NO : 2014/6305
KARAR TARİHİ : 03.04.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/117997
MAHKEMESİ : Pendik 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/06/2009
NUMARASI : 2007/315 (E) ve 2009/473 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunda, başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, kendisinin veya başkasının yararına olarak, zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunan veya bu devir olgusunu inkar eden kişi, şikayet üzerine, cezalandırılmaktadır. Zilyetlik rızayla faile devredilmelidir.
Sanığın yolda karşılaştığı katılan M.. K..’dan arama yapıp geri vermek üzere telefonunu istediği, konuşma yaptıktan sonra telefonun kendisinde bir gün ödünç olarak kalmasını isteyerek, Bilgi İnternet Salonu’na getireceğini söylediği, katılanın telefonu ödünç vermeyi kabul ederek ayrıldığı, ertesi gün sanığı adı geçen salonda görüp telefonunu istediğinde, bu kez katılana okulundan bir arkadaşına kendisine teslim etmek üzere telefonu verdiğini söyleyen sanığın, daha sonra telefonu satmak suretiyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen somut olayda;
Sanığa yüklenen suç, 5237 sayılı TCK’nın 155/1 maddesi kapsamında şikayete tabi olup, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında olduğu, sanığın 02/08/2008 tarihinde duruşmada alınan beyanında katılan ile uzlaşmak istediğini beyan ettiği ancak mahkeme tarafından uzlaşma hususundaki açıklamalı tebligatın 18 yaşından küçük katılanın velisi yerine bizzat kendisine ve katılanın önceden bildirmiş olduğu adresten başkaca bir adrese çıkartılmak suretiyle, 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma koşulları ve sonuçları açıklanıp bildirilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.