Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/13462 E. 2014/5474 K. 25.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13462
KARAR NO : 2014/5474
KARAR TARİHİ : 25.03.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/87882
MAHKEMESİ : Kuyucak Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/11/2009
NUMARASI : 2009/34 (E) ve 2009/319 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın, katılanın yetkilisi olduğu A.. Beton Sanayi Tic. A.Ş’nin Kuyucak şubesinde şantiye sorumlusu olarak çalıştığı, 07/11/2008 tarihinde kesilen 05.. numaralı irsaliye üzerinde 12 metre küp betonun alıcısı olarak B.. K..’ ı gösterip söz konusu betonu 1440 TL karşılığında M.. E..’e satıp irsaliyeyi ona imzalattığı ve bu paranın 900 TL sini B.. K.. teslimatı olarak kayıtlara geçirerek 540 TL yi şirket kayıtlarında göstermeyip uhdesinde tuttuğu, 18/11/2008 tarihinde S.. T.. ile yapmış olduğu beton sözleşmesi neticesi 100 TL kaparo alıp şirket kayıtlarında göstermeyerek uhdesinde bulundurduğu iddia edilen olayda, sanık savunmasında tanıklar Mustafa ve Süleyman’dan aldığı paraların şahsa ait olup şirkete ait olmadığını ayrıca paraların emaneten kendisinde kaldığını beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için sanığın uhdesinde tuttuğu suça konu paranın 540 TL.nın M.. E..’e, 100 TL.nin ise S.. T..’e ait olup olmadığının şirket kayıtlarından ve M.. E..’e yapılan işin bedelinin yaptırılacak bilirkişi incelemesi ile belirlenmesi sonucu sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.