Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/12767 E. 2014/1041 K. 23.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/12767
KARAR NO : 2014/1041
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/30437
MAHKEMESİ : Boyabat Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/11/2009
NUMARASI : 2009/150 (E) ve 2009/373 (K)
SUÇ : Güveni kötüye kullanma

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Somut olayda; sanıkların katılana ait gıda maddeleri toptan dağıtımı yapılan iş yerinde çalıştıkları, alınan sipariş üzerine depodan belgeyle çıkışı yapılan ürünlerin dağıtımı ve tahsilatını yaptıkları, olay tarihinde, belgesiz olarak çıkışı yapılıp ellerinde bulunan bir kısım gıda maddesini esnaflık yapan C.. Ü..’a satarak parasını da katılana iade etmeyip aralarında paylaştıklarının iddia edildiği olayda, katılanın aşamalarda süren ısrarlı iddiası, sanıkların hazırlık aşamasında iddiayı doğrulayan ve suçu kabul ettiklerine dair anlatımları, katılanla arasında husumet bulunmayan tanık Cevat’ın sanıkların mahkemedeki savunmalarını doğrulamadığı gibi, katılanın bu olay nedeniyle darp ettiği sanık Serkan’ın şikayette bulunmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde sanıklara atılı suçun sabit bulunduğu halde cezalandırılmaları yerine yazılı şekilde, mahkeme aşamasındaki suçu inkara dair savunmalarına itibar edilerek beraat kararı verilmesi.
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 23/01/2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.