Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/12305 E. 2013/1090 K. 23.01.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/12305
KARAR NO : 2013/1090
KARAR TARİHİ : 23.01.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala Zarar Verme, Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık … hakkında mala zarar verme, sanık … hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik incelemede;
Mala zarar verme suçu başkasının mülkiyetinde bulunan taşınır veya taşınmaz malın kısmen veya tamamen yıkılması, tahrip edilmesi, yok edilmesi, bozulması kullanılamaz hâle getirilmesi veya kirletilmesiyle oluşur. Bu bakımdan, söz konusu suç, seçimlik hareketli bir suçtur. Yıkma, yalnızca taşınmazlar için söz konusudur. Taşınmazın önceki kullanış biçimine uygun olarak bir daha kullanılamaz duruma getirilmesini ifade eder. Yok etme, suça konu şeyin maddî varlığını ortadan kaldırmaktır. Bozma,suça konu şeyin, amacına uygun olarak kullanılması olanağını ortadan kaldırmaktır. Kirletme, başkasının binasının duvarına yazı yazmak, resim yapmak, afiş ve ilân yapıştırmak şeklinde gerçekleştirilmektedir.
Somut olayda; katılan sanıkların ortaklıklarını sona erdirmelerinin ardından katılan sanık …’nın eşyalarını almak üzere diğer katılan sanığın iş yerine gittiği konuşma tartışmaya dönüşmesi üzerine …’nın saksı ve çiçek gibi bir kısım eşyaları dağıtıp kırarak zarar verdiği katılan sanık …’da tartaklamak iteklemek suretiyle …’yı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaraladığı anlaşılmakla katılan sanık … açısından mala zarar verme, katılan sanık … açısından yaralama suçları oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Katılan sanıkların ortaklıklarından kalan eşyaların paylaşılması meselesinden çıkan karşılıklı mala zarar verme ve yaralama eylemlerinde ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenememesi karşısında, her iki katılan sanık hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmasının gerekip gerekmediğinin kararda tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.01.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.