Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/11934 E. 2014/71 K. 13.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/11934
KARAR NO : 2014/71
KARAR TARİHİ : 13.01.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Zilyedin rızası olmadan başkasına ait taşınır bir malı, kendisine veya başkasına bir yarar sağlamak maksadıyla bulunduğu yerden almak hırsızlık suçunun temel şeklidir. Taşınır malın alınmasının suç oluşturabilmesi için, zilyedin rızasının bulunmaması gerekir. Güveni kullanma suçunda ise, başkasına ait olup da, muhafaza etmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere zilyetliği kendisine devredilmiş olan mal üzerinde, kendisinin veya başkasının yararına olarak, zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunan veya bu devir olgusunu inkar eden kişi, şikayet üzerine cezalandırılmaktadır. Zilyetlik rızayla faile devredilmelidir.
Sanığın, 01.02.2007 tarihinden itibaren katılanın yönetim kurulu başkanlığını yaptığı … Pazarlama Hazır Giyim Sanayi ve Ticaret Limited Şirketinin, … AVM içerisinde bulunan … ünvanlı mağazasının yöneticisi olarak çalışmaya başladığı ve bu tarih itibarı ile mağazadaki tüm giyim eşyalarının tutanakla kendisine teslim edildiği; ancak çalıştığı dönem içerisinde, 03.03.2007 tarihinde mağazada yapılan ilk sayım neticesinde, 4 adet takım elbisenin eksik olduğu, 14.03.2007 tarihinde yapılan ikinci sayımda da, 4 adet takım elbise ile 9 adet kravatın eksik olduğunun tespit edilerek bu hususta tutanak tanzim edildiği; sanık ile mağaza yönetimi arasında yapılan 21.03.2007 tarihli taahhütname ile sanığın, zarar miktarı olan 5.000 TL parayı 21.04.2007 tarihinde ödeyeceğini taahhüt ettiği ve sanığın giyim eşyalarının eksik çıkması hususunda herhangi bir açıklama yapmadan mağazayı terk ettiği, bu şekilde sanığın, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Oluşa, sanığın savunmalarına, katılanın aşamalardaki beyanlarına, tanıkların anlatımlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın müştekiye ait; mağazada yöneticilik yaptığını; ancak mağazanın anahtarının kendisi dışında bir çok kişide de bulunduğunu, eksik çıkan eşyalardan kendisinin sorumlu
olmadığını savunduğu, aynı mağazada görevli olan tanık anlatımlarına göre de; sanığın eşyaları alıp götürmesi şeklindeki herhangi bir eylemine şahit olmadıklarını belirttikleri dikkate alındığında; eylemin sanık tarafından gerçekleştirdiğine ilişkin katılanın varsayımından başkaca, somut ve kesin bir delil elde edilememesi karşısında, kuşkudan sanık yararlanır ilkesi dikkate alınarak; sanığın beraatine dair kararda bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 13/01/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.