Yargıtay Kararı 15. Ceza Dairesi 2012/10617 E. 2014/4341 K. 10.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/10617
KARAR NO : 2014/4341
KARAR TARİHİ : 10.03.2014

Tebliğname No : 11 – 2010/49328
MAHKEMESİ : Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/06/2009
NUMARASI : 2006/1335 (E) ve 2009/560 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, özel belgede sahtecilik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehin etmesi, tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Sanığın katılan H.. Ecza Deposu Tic. A.Ş.’de tahsilat işleri ile görevli bulunduğu sırada işyerinden kendisine verilen makbuz koçanın aynısını bir şekilde temin ederek müşterilerden yapmış olduğu tahsilatlarla ilgili gerçek tahsilat miktarını belirten makbuzun bir örneğinin tahsilat yaptığı işyerine bırakmasına rağmen aynı numaralı diğer temin edilen tahsilat makbuzuna daha az miktarda yazıp buna ilişkin düzenlediği makbuzu katılan şirkete teslim edip üzerine yazdığı miktar kadar parayı verdiği, zaman içerisinde müşterilerin şirkete borçlu olarak gözüktüğü müşterilere söylenmesi üzerine müşterilerin ödeme yaptıklarına dair makbuzlarını ibraz ettikler, yapılan araştırma ve karşılaştırmada aynı seri numaralı iki ayrı makbuz olup aynı numaralı makbuzlardaki müşteriye verilen makbuz ile işyerine teslim edilen makbuzun miktarlarının farklı olduğunun anlaşıldığı olayda,
Sanığın makbuzlardaki yazı ve imzaların kendisine ait olduğunu ancak rakam oynamalarını kabul etmediğini, makbuzları akşam saatlerinde şirkete teslim ettiğini, şirketin 3 defa matbaa değiştirdiğini bazı makbuzları seri numaraları kaymış çıktığından iptal ettiklerini makbuzlarda yazan miktarı teslim ettiği yönündeki savunması, 07/10/2009 tarihli bilirkişi raporunda dosyadaki makbuzların karşılaştırılarak aradaki farkın 71197 TL olduğunun belirtilmesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti için sanığa katılan şirket tarafından teslim edilen makbuzlara ilişkin teslim tutanakları ile şirketin ticari defter ve belgeleri getirtilip, hangi seri numaralı makbuzların sanığa teslim edildiği tespit edildikten sonra sanığın tanzim ettiği makbuz koçanlarının nüshalarının birbirleri ve şirket kayıtları ile karşılaştırılması yapılmak suretiyle bilirkişi incelemesi yaptırılıp, usulsüz düzenlendiği ve üzerinde oynama yapıldığı tespit edilen makbuzların sanığın eli ürünü olup olmadığının tespit edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken eksik inceleme ve yetersiz bilirkişi raporuna göre hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/03/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.