YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/66474
KARAR NO : 2013/9943
KARAR TARİHİ : 29.05.2013
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni Kötüye Kullanma, Suç Uydurma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında güveni kötüye kullanma suçundan kurulan hüküm bakımından yapılan temyiz isteğinin incelenmesinde;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Somut olayda; sanığın, müştekinin petrol istasyonunda tahsil edilen paralardan sorumlu olarak çalıştığı, gerektiğinde paraları bizzat kendisinin götürüp bankaya yatırdığı, yine aynı şekilde olay tarihinde çalıştığı şirkete dolayısıyla şikayetçiye ait 115.000 TL’yi bankaya yatırmak üzere gittiği, parayı bankaya yatırmayarak tanımadığı kişiler tarafından silah zoruyla bir araca bindirilip kaçırıldığını ve paranın yağmalandığını söylediği anlaşılmakla güveni kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluştuğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında suç uydurma suçundan kurulan hüküm bakımından yapılan temyiz isteğinin incelenmesinde;
08.02.2008 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.un 231.maddesi uyarınca; hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.