YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/22884
KARAR NO : 2013/6516
KARAR TARİHİ : 09.04.2013

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet Nedeniyle Güveni Kötüye Kullanma
…

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Güveni kötüye kullanma suçunun oluşabilmesi için; failin bir malın zilyedi olması, malın iade edilmek veya belirli bir şekilde kullanmak üzere faile rızayla tevdi ve teslim edilmesi, failin kendisine verilen malı, veriliş gayesinin dışında, zilyedi olduğu malda malikmiş gibi satması, rehnetmesi tüketmesi, değiştirmesi veya bozması ve benzeri şekillerde tasarrufta bulunması ya da devir olgusunu inkar etmesi şeklinde, kendisine veya başkasına yarar sağlaması gerekmektedir.
Somut olayda; katılanın şirketinde çalışan sanığın tahsil ettiği paraları şirket yetkilisine ve şirkete teslim etmediği, paralar ile birlikte ortadan kaybolduğu, paraları harcadığı olayda, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna dair mahkeme kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Hüküm kurulurken suçun “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” yerine “görevi kötüye kullanma” şekilinde yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, bunun gerekçelerinin gösterilmesi, dayanılan gerekçelerin de yasal olması ve dosya içeriğiyle örtüşmesi gerektiği halde mahkemece adli para cezasının gerekçe gösterilmeksizin alt sınırın üzerinde 365 gün olarak tayin edilmesi suretiyle 5237 sayılı TCK’nun 61. maddesine aykırı davranılması,
2-Hükmolunan adli para cezası tayininde 5237 sayılı TCK’nın 61/8.maddesi hükmü karşısında adli para cezası hesaplanırken bu madde hükmüne göre cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine yönelik arttırma ve indirimlerin gün üzerinden yapılması ve cezanın, sonuç gün ile kişinin bir gün karşılığı ödeyebileceği miktarın çarpılması sonucu belirlenmesi gerektiği halde temel cezanın belirlenmesinden sonra gün para cezasının paraya çevrilip artırım ve indirimlerin bu miktar üzerinden yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK’nun 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı kanunun 322.maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; TCK.nun 155/2.maddesi uyarınca kurulan hükümde yer olan 365 gün adli para cezasının 5 gün olarak tayin edilmesi, aynı yasanın 43/1.maddesi gereğince ¼ oranında artırılarak adli para cezasının 6 güne çıkartılması ve aynı Yasanın 62.maddeleri uygulanması ile adli para cezasının 5 güne indirilmesi, aynı yasanın 52/2.maddesine göre sonuç adli para cezasının 100 TL’ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.