YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/11535
KARAR NO : 2012/31233
KARAR TARİHİ : 08.03.2012

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hüküm fıkrasında, Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca başvurulacak kanun yolu ile ilgili sürenin başlangıcının ve başvuru şeklinin tereddüte yer bırakmayacak biçimde açıkça gösterilmediği anlaşıldığından; temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu halde 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
A) Müştekinin aşamalardaki beyanlarında daha önceden tanımadığı sanığın ve yanındaki … isimli şahsın birlikte dükkanına gelerek kendisinden güneş enerjisi sistemi satın alıp küçük bir miktar peşin para ile bono verip kalanının enerji sistemi takıldığında ödeneceğini söyleyerek enerji kazanı ve kolektörü alıp gittiklerini, bir daha sanığa ulaşamadığını söylemesi, sanığın ise sorgusunda güneş enerjisini arkadaşı …’ın satın aldığını, alışveriş esnasında arkadaşının kimliği yanında bulunmadığından bonoyu kendisinin ismini yazarak imzaladığını beyan etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; müşteki ve sanığın beyanlarında ismi geçen …/… Köyünde ikamet ettiği anlaşılan … isimli şahsın olaya ilişkin anlatımına başvurulup olay tam olarak aydınlatıldıktan sonra, toplanan tüm delillerin birlikte değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
B) Kabule göre de;
1) Sanık hakkında tayin olunan hapis cezasının, para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK’nun 232/6. maddesine aykırılık oluşturulması,
2) Adli para cezasının; 5083 sayılı Kanun’un 1. maddesi ile hükümden sonra 01.01.2009 tarihinde yürürlüğe giren Bakanlar Kurulu’nun 04.04.2007 tarih ve 2007/11963 sayılı kararının 1. maddesi uyarınca Türk Lirası ( TL ) olarak belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.03.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.