Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2020/2334 E. 2020/4552 K. 14.07.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2334
KARAR NO : 2020/4552
KARAR TARİHİ : 14.07.2020

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 10/07/2015 tarihinde verilen dilekçeyle ortaklığın giderilmesi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda: davanın kabulüne dair verilen 18/10/2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerin dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesince verilen kararın “4’üncü maddede gösterilen davalar ile (23/06/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunundan doğup taşınmazın aynına ilişkin olan davalar hariç) özel kanunlarda sulh hukuk mahkemesinin görevine girdiği belirtilen davalarla ilgili kararlar” düzenlemesini içeren 6100 sayılı HMK’nin temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362/1-b maddesi kapsamında kaldığı anlaşılmaktadır. Bu maddede de açıkça belirtildiği üzere verilen karar kesin nitelikte olduğundan temyiz edilemez.
Kesin karara karşı temyiz yoluna başvurulduğu, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi tarafından bu konuda bir karar verilmeksizin dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldığından, temyizi kabil olmayan kesin karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin Bölge Adliye Mahkemesinin kararının kesin olması nedeniyle HMK’nın 366. maddesi yollamasıyla 346. maddesi gereğince REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 14/07/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.