Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2019/4666 E. 2019/8853 K. 18.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4666
KARAR NO : 2019/8853
KARAR TARİHİ : 18.12.2019

MAHKEMESİ : … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 11.03.2019 tarihinde verilen dilekçeyle yüklenici temlikine dayalı tapu iptali ve tescil ve taşınmaz üzerine ihtiyati tedbir konulmasının talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davaya bakmakla görevli mahkemenin Tüketici Mahkemesi olması sebebiyle görevsizlik nedeniyle davanın usulden reddi ile dava konusu taşınmaz üzerine ihtiyati tedbir konulmasına dair verilen 12.03.2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davalı şirket vekili tarafından talep edilmiştir. … Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi’nce istinaf talebinin HMK’nin 353/1-b-1 maddeleri uyarınca esastan reddine dair verilen kararın davalı şirket vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı HMK’nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Temyiz edilemeyen kararlar başlıklı 362/1-c maddesinde “Yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin kararlar” hükmü yer almaktadır. Mahkemenin görevsizliğine ilişkin olan ve istinaf talebi üzerine bölge adliye mahkemesince verilen kararlar temyiz kanun yoluna tabi değildir.
Aynı kanunun 362. maddesinin (f) bendi gereğince de geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar da temyiz edilemeyen kararlar arasında sayılmaktadır.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulunun 21.02.2014 tarihli 2013/1 E. 2014/1 sayılı Kararı ile de ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararların temyiz yoluyla incelenemeyeceğine karar verildiğinden temyiz taleplerinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK’nın 362/1-c ve f maddeleri uyarınca davalı şirket vekilinin temyiz talebinin reddine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 18.12.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.