YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4443
KARAR NO : 2020/4144
KARAR TARİHİ : 29.06.2020
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 29/01/2018 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi talebi üzerine bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 23/01/2019 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, TMK’nın 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin maliki olduğu 115 ada 20 parsel sayılı taşınmaz lehine, davalılara ait 115 ada 19 parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit hakkı kurulmasını talep ve dava etmiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne ve davacıya ait 115 ada 20 parsel sayılı taşınmaz lehine fen bilirkişilerinin dosyaya sundukları 13/04/2015 havale tarihli rapor ve ekindeki krokide 1 No’lu kırmızı renkte gösterilen davalılara ait 115 ada 19 parsel sayılı taşınmazdan geçen 127,50 m2’lik yer üzerinden geçit hakkı kurulmasına ve kararın kesinleşmesini müteakip mahkeme veznesine depo edilen 811,25TL geçit hakkı bedelinin davalılara payları oranında ödenmesine karar verilmiştir. Davalılar tarafından kararın temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 30.10.2017 tarih 2015/18798 Esas, 2017/7842 Karar sayılı ilamıyla, “kurulan geçitin genişliği bilirkişi raporunda açıkça belirtilmemiştir. Bilirkişiden bu konuda ek rapor alınmak suretiyle geçit eninin belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.” gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda; davanın kabulüne ve davacıya ait 115 ada 20 parsel sayılı taşınmaz lehine fen bilirkişilerinin dosyaya sundukları 03/10/2018 havale tarihli rapor ve ekindeki krokide A harfi ve yeşil renkte gösterilen davalılara ait 115 ada 19 parsel sayılı taşınmazdan geçen 3 mt genişliğinde toplam 78,26 m2’lik alanda geçit hakkı kurulmasına ve kararın kesinleşmesini müteakip mahkeme veznesine depo edilen 551,35TL geçit hakkı bedelinin davalılara payları oranında ödenmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar temyiz etmiştir.
1)Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2)Davalıların diğer temyiz itirazlarına gelince:
Hükmün hangi hususları kapsayacağı 6100 sayılı HMK’nin 297. maddesinde elirtilmiştir. Ayrıca hükmün sonuç kısmında gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında, açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Bu biçim yargıda açıklık ve netlik prensibinin gereğidir. Aksi hal, yeni tereddüt ve ihtilaflar yaratır, hükmün hedefine ulaşmasını engeller, kamu düzeni ve barışı oluşturulamaz. Bozma kararı ile ilk hüküm hayatiyetini ve ifa kabiliyetini yitirir.
Somut olayda; bozma kararından sonra bozmaya uyularak verilen hüküm yeni bir hükümdür ve hüküm bir bütündür. Bozma kararı ile ilk hüküm ortadan kalktığından yeniden hüküm tekrarı yapılmak suretiyle taraflara yüklenen hak ve mükellefiyetlerin gösterilmesi gerekir. Mahkemece, davalılara ödenmesi gereken geçit bedelinin tamamının hükümde gösterilmesi gerekirken, ilk hükümde bir kısım bedelin ödenmesine karar verildiğinden bahsedilerek eksik bedele ilişkin hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
Ancak, belirtilen bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bent uyarınca davalıların temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün 3. bendinde “Kararın kesinleşmesini müteakip mahkememiz veznesine depo edilen” ibaresinden sonra gelen “551,35TL’nin çıkarılmasına yerine “1.987,90TL” ibaresinin eklenmesine hükmün HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 29.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.