Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2018/2493 E. 2018/8241 K. 26.11.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2493
KARAR NO : 2018/8241
KARAR TARİHİ : 26.11.2018

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 09.06.2011 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03.10.2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

_ K A R A R _

Dava, ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Davacı paydaşı olduğu 297 ada 1 parsel sayılı taşınmazda ortaklığın giderilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, ilk kararda davanın kabulü ile satış sureti ile ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Temyizi üzerine Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 18.12.2012 tarih 2012/14687-2012/6836 E-K sayılı ilamı ile muhdesat oranlaması yapılması gereğince bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda mahkemece, davanın kabulü ile satış sureti ile ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Temyizi üzerine Dairemizin 19.09.2013 tarihli 2013/11585-2013/11789 E-K sayılı ilamı ile muhdesat sahibine verilecek oranın yanlış belirlendiği ve taşkın muhdesatın taşan kısmınında hesaplandığı gereğince hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda mahkemece, davanın kabulü ile satış sureti ile ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Temyizi üzerine Dairemizin 03.04.2017 tarih, 2015/10269-2017/2627 E.K sayılı ilamı ile hüküm kısmı ile gerekçe kısmının çelişmesi nedeni ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda mahkemece, davanın kabulü ile satış sureti ile ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkeme kararı hükmü temyiz eden davalı vekiline 09.02.2018 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilmiştir.
Davalı vekili, hükmü 23.02.2018 tarihinde süresi geçtikten sonra temyiz etmiştir.
HUMK’nun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE, istek halinde peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 26.11.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.