YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/9917
KARAR NO : 2018/9080
KARAR TARİHİ : 17.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 30.12.2013 tarihinde verilen dilekçeyle gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne karar verilmiş, davalı …’ın temyizi üzerine 19.03.2015 temyiz isteminin reddine dair verilen 29.01.2016 tarihli ek kararın tarihli hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı … tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davacı ile davalıların murisi … arasında yapılan 11.03.2002 gün ve 8986 yevmiye sayılı … 3. Noterliğinin düzenleme şeklindeki gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi ile … İli, … İlçesi, 3429 ada 7 parsel numaralı taşınmazla ilgili müvekkiline satış vaadi yapıldığını, bedelinin ödendiğini ve taşınmazın teslim edildiğini belirterek tapu iptali ve tescil talep etmiştir.
Bir kısım davalılar davayı kabul etmiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı … temyiz etmiştir.
Mahkemece, 29.01.2016 tarihli ek karar ile 15 günlük yasal temyiz süresinin geçtiği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek kararı davalı … temyiz etmiştir.
1-Gerekçeli kararın, tapu kayıt maliki … mirasçısı …’ın eski Mernis adresine doğrudan 7201 sayılı Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği, tebligatın 7201 sayılı Kanunu ve Tebligat Yönetmeliği hükümlerine uygun olarak yapılmadığı görülmüştür. Bu nedenle, usulsüz tebliğe rağmen kararın kesinleştiğine ve temyiz isteminin reddine dair verilen 29.01.2016 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar vermek gerekmiştir.

2-Temyiz harca tabi olup hükmü temyiz eden davalı … tarafından 11.01.2016 ve 11.02.2016 tarihlerinde maktu temyiz harcı yatırılmıştır. Oysa yatırılması gereken nispi temyiz harcı hükmedilen karar ilam harcının dörtte biri olup nispi temyiz harcının noksan alındığı görülmüştür. Harç alınmadan temyiz defterine kaydedilen temyiz dilekçeleri hakkında HUMK’nun 434/3 fıkrasında öngörülen, eksik harç ödenmesi halinde yapılacak işlemle ilgili kuralın benzetme yoluyla uygulanacağı 25.01.1985 tarihli ve 5/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında benimsendiğinden, anılan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca işlem yapılmasından sonra yeniden gönderilmesi için dosyanın mahalline iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle; davalı …’ın temyiz talebinin kabulü ile 29.01.2016 tarihli ek kararın KALDIRILMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenle, dosyanın MAHALLİNE İADESİNE, 17.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.