Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2016/5241 E. 2019/707 K. 23.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/5241
KARAR NO : 2019/707
KARAR TARİHİ : 23.01.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 02.09.2014 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 29.09.2015 günlü hükmün ve temyiz isteminin süreden reddine dair 27.01.2016 tarihli ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, 1192 parsel numaralı taşınmazı yararına davalıya ait 108 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların uygun olanından Türk Medeni Kanununun 747. maddesi uyarınca geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 23.02.2015 tarihli bilirkişi krokisinde yeşil renkle boyalı (A) harfi ile gösterilen bölümden 1192 sayılı parsel lehine, 1191 sayılı parsel aleyhine, 3 metre genişliğinde 37,75 m2’lik kısımdan geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiş, mahkemece verilen kararın kesin olduğu gerekçesi ile 27.01.2016 tarihli ek karar ile temyiz istemi reddedilmiş, anılan ret kararı da yasal süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HUMK’nun 427. maddesindeki kesinlik sınırı taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin olup aynı yasanın 432/4. maddesine göre de; “Temyiz, kanuni süre geçtikten sonra yapılır veya temyizi kabil olmayan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme temyiz isteminin reddine karar verir…..” hükmünü taşımaktadır.
Gayrimenkulun aynına ilişkin davalar 427. maddede öngörülen kesinlik sınırının kapsamında değildir. Davada taşınmaz malın aynına yönelik istemlerde bulunduğundan mahkemece davacının temyiz isteminin reddi doğru olmamıştır. Belirtilen nedenle yerel mahkemenin 27.01.2016 tarihli ek kararının ortadan kaldırılmasına karar verilerek, 29.09.2015 tarih 2014/543 E., 2015/789 K. sayılı ilamının yapılan temyiz inceleme sonucunda;
Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.