YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/4621
KARAR NO : 2019/506
KARAR TARİHİ : 17.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 20.05.2015 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 17.11.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, TMK’nin 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkilinin paydaşı olduğu 176 ada 3 parsel sayılı taşınmaz yararına, davalılara ait 176 ada 18 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar davaya yol vermeyi kabul ettiklerini 30 yıl önce önce ücretsiz olarak yol verdiklerini belirtmişlerdir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Bu tür davalar ülkemizde arazi düzenlenmesinin sağlıklı bir yapıya kavuşmamış olması ve her taşınmazın yol ihtiyacına cevap verilmemesi nedeniyle zorunlu olarak açılmaktadır. Geçit hakkı verilmesiyle genel yola bağlantısı olmayan veya yolu bulunsa bile bu yol ile ihtiyacı karşılanamayan taşınmazın genel yolla kesintisiz bağlantısı sağlanır. Uygulama ve doktrinde genellikle bunlardan ilkine “mutlak geçit ihtiyacı” veya “geçit yoksunluğu”, ikincisine de “nispi geçit ihtiyacı” ya da “geçit yetersizliği” denilmektedir.
Somut olayda; mahkemece, bilirkişi raporunda kamu yolundan davalılara ait 3 ve 18 parsel No’lu taşınmazlardan 4 metre genişliğinde 45 metre uzunluğunda halihazırda yol olarak kullanılan kısımdan kuzeye doğru çıkılarak,…’e ait 18 No’lu parselden 252,84 m²’lik bir alanın gittiği hat ile davacıya ait parsele ulaşan bir yol bulunduğu bu yolun 189,75 m2’lik kısmının davacının hissesinin bulunduğu 176 ada 3 parselden geçtiği gerekçeleri ile davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır ancak;
Geçit hakkı davaları genel yola çıkmak için yeterli bir yolu bulunmayan gayrimenkul sahibinin tam bir bedel mukabilinde komşularından kendisine geçmek için uygun bir yerin terkini istemesi amacı ile açılabilir. Mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen krokide ve paftasında lehine geçit hakkı kurulması istenen davacının paydaşı olduğu 176 ada 3 parsel sayılı taşınmazın yola cephesi bulunması nedeniyle geçit hakkı istemekte haklı bir nedene dayanmadığı anlaşıldığından, davanın bu nedenle reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeler ile davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiş ise de, davanın reddi sonuç olarak doğru bulunduğundan HUMK’nun 438/son maddesi uyarınca hükmün gerekçesinin değiştirilerek ve düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının reddi ile yerel mahkeme kararının gerekçesinin DEĞİŞTİRİLEREK ve DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.