YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/14086
KARAR NO : 2019/5817
KARAR TARİHİ : 25.09.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 26/01/2015 gününde verilen dilekçe ile ipoteğin fekki talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26/01/2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle mahkemece 30/05/2016 tarihli ek karar ile dava değerinin temyiz sınırı olan 2.190,00TL’nin altında kalması nedeniyle davalının temyiz talebinin miktar yönünden reddine karar verilmiş, davalı bu ek kararı da temyiz etmiş olmakla süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce aleyhine temyiz yoluna başvurulmuş olan kararlar hakkında kesinleşinceye kadar 1086 sayılı HUMK’nun 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.
1086 sayılı HUMK’nun 427/2 maddesinde, miktar veya değeri belirli bir tutarın altında kalan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların kesin olduğu, dolayısıyla temyizinin olanaklı bulunmadığı hükme bağlanmıştır.
6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi gereği yürürlüğü devam eden 1086 sayılı Kanunun 428. maddesinin 1. bendine göre 2016 yılı itibariyle 2.190,00TL’yi geçmeyen kararlar temyiz edilemeyecektir.
Eldeki davada temyiz istemine konu kararın verildiği 26/01/2016 tarihinde temyiz kesinlik sınırı 2.190,00TL’dir. Dava değeri ise 1.100,46 TL’dir. Bu miktar açık biçimde temyiz edilebilirlik sınırı altında olduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna gidilmesi, miktar itibariyle mümkün değildir. Mahkemece bu yön saptanmak suretiyle verilen temyiz isteminin reddine ilişkin kararda bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Bu nedenle yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile temyiz isteminin reddine ilişkin hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.