YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/13066
KARAR NO : 2019/4479
KARAR TARİHİ : 16.05.2019
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 11.06.2015 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.06.2016 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili ve davalı … vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, TMK’nın 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Davacı vekili, müvekkiline ait 113 ada 16 parsel sayılı taşınmazın ana yola bağlantısı bulunmadığını ileri sürerek muhik bir bedel karşılığında davalıya ait aynı yer 8 parsel sayılı taşınmaz üzerinde en uygun güzergahtan geçit hakkı kurulmasını talep etmiş; mahallinde yapılan keşif sonrası alınan bilirkişi raporları doğrultusunda aynı yer 23 parsel sayılı taşınmazın diğer kayıt maliklerinin de davaya dahil edilmesini istemiştir.
Davalı …, kendisine ait 8 no’lu parselin de ana yola çıkışı yok iken, dahili davalı kardeşleri ile birlikte malik oldukları 23 no’lu parsel üzerinde kendi emek ve masraflarıyla yol açtırdığını, davacının da açılan bu yoldan bedelini ödemek suretiyle geçebileceğini, maliki olduğu 8 no’lu parsel yönünden ise davanın reddini savunmuştur.
Dahili davalılardan …. ve …, davacının taşınmazı lehine paydaşı oldukları 23 no’lu parsel üzerinden geçit verilmesini istemediklerini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacıya ait 113 ada 16 parsel sayılı taşınmaz lehine 30.11.2015 tarihli fen bilirkişisi raporu ve ekli krokisinde (A) harfiyle gösterilen 141,61 m2’lik yerden davalılara ait 23 parsel sayılı taşınmaz aleyhine 3 mt. eninde geçit hakkı kurulmasına; davalı … adına kayıtlı aynı yer 8 parsel sayılı taşınmaz yönünden ise davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı … ile davalı … vekilleri temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davalı … vekilinin tüm; davalı … vekilinin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiş; bu nedenle reddi gerekmiştir.
2- Davalı … vekilinin diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
6100 sayılı HMK’nin 326. maddesinde, kanunda yazılı haller dışında yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği belirtilmiştir. HMK’nin 323/ğ maddesi uyarınca avukatlık ücreti de yargılama giderleri arasındadır.
Geçit hakkı kurulmasına ilişkin davalarda ise, davanın niteliği gereği, yargılama giderleri davacı üzerinde bırakılmalıdır.
Öte yandan, bu tür davalarda, kurulan geçit hakkının Türk Medeni Kanununun 748/3 ve 1012. maddesi ile yeni Tapu Sicil Tüzüğünün “İrtifak hakları ve taşınmaz yükünün tescili” başlıklı 30. maddesi gereğince kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline de karar verilmelidir.
Somut olaya gelince, davacıya ait 113 ada 16 parsel sayılı taşınmaz lehine bilirkişi raporlarında en uygun ve en masrafsız alternatif olarak belirlenen güzergahtan davalılara ait aynı yer 23 parsel sayılı taşınmaz aleyhine geçit tesisine karar verilmesi yerinde ise de, davalı … yargılamada kendisini vekille temsil ettirmiş olup, adına müstakilen kayıtlı 8 parsel sayılı taşınmaz yönünden davanın reddine karar verildiğinden anılan davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi ve kurulan geçit hakkının da dava konusu taşınmazların kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş; ancak belirtilen hususlar kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı … vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucunun 1. bent 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “davacı tarafından mahkeme veznesine depo edilen 1.737,10 TL geçit bedelinin karar kesinleştiğinde davalı …’a ödenmesine” cümlesinin eklenmesine, hüküm sonucuna ayrı bir bent olarak “kurulan geçit hakkının dava konusu 1033 ve 875 parsel sayılı taşınmazların kütük sayfasında ayrılan özel sütununa tesciline” cümlesinin eklenmesine, hükmün değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.