Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2016/11338 E. 2019/1350 K. 18.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/11338
KARAR NO : 2019/1350
KARAR TARİHİ : 18.02.2019

14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 13.02.2015 gününde verilen dilekçe ile itirazın iptali talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 17.11.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı … tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan icra takibine itirazın iptali isteğine ilişkindir.
Davacı vekili, davacıya ait taşınmazda davalının malik olduğu üst kattaki taşınmazdan su sızması sonucunda hasarın oluştuğunu, meydana gelen zararın … 18. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2013/133 D. İş sayılı dosyasında tespit edildiğini, bu bedel üzerinden davalıya karşı … 9. İcra Dairesinin 2013/26000 sayılı icra takibinin başlatıldığını, davalının borçlu olmadığını iddia ederek icra takibine itirazda bulunduğunu ileri sürerek haksız olan itirazın iptaliyle takibin devamına ve borçlunun %20 den aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatı ödemesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile itirazın 1.000,00TL asıl alacak üzerinden iptali ile takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir.
5219 ve 5236 sayılı Yasalar ile HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00TL’ye çıkarılmıştır.
Temyiz sınırından fazla bir alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, hükümde asıl istemin kabul edilmeyen bölümü temyiz sınırını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Kısaca temyize konu edilen miktara bakılarak kesinlik belirlenir.
Somut olayda; kabul edilen miktarın (1.000,00TL) 2015 yılı itibarıyla temyiz kesinlik sınırı olan 2.080,00TL’nin altında kaldığı anlaşılmaktadır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 18.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.