YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/4760
KARAR NO : 2015/3975
KARAR TARİHİ : 13.04.2015
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki tapu iptali ve tescil mümkün olmadığı takdirde tazminat davasından dolayı mahal mahkemesinden verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 16.12.2014 gün ve 2014/10328 Esas 14440 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Süresi içinde davacı … vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava, arsa sahibi ile yüklenici arasındaki arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince yükleniciden bağımsız bölüm temlik alan davacının tapu iptali ve tescil, ikinci kademedeki istek ise tazminat taleplerine ilişkindir.
Davalı yüklenici şirket yetkilisi davayı kabul etmiştir.
Davacı arsa sahipleri vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davacının tapu iptal tescil talebinin reddine, davacının, dava konusu 6350 ada 1 sayılı parsel üzerinde bulunan 15. kat 30 numaralı, 13. kat 25 numaralı ve 4. kat doğu cepheli 8 numaralı bağımsız bölümler için ödemiş olduğu 258.000 TL’nin dava tarihinden itibaren yürütülecek yasal faiziyle ile birlikte davalı yüklenici …den tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş, davacı vekilinin temyizi üzerine karar Dairemizin 16.12.2014 günlü ve 2014/10328 Esas, 2014/14440 Karar sayılı ilamı ile onanmıştır.
Davacı vekili kararın düzeltilmesini istemiştir.
Davacı, akidi olan yükleniciden Borçlar Kanunu’nun 96. maddesine dayanarak ademi ifa sebebiyle tazminat isteyebilir. Buradaki borcun nedeni, borçlunun (yüklenicinin) taahhüdünü ihlal etmesidir. Borçlunun taahhüdü, genellikle bir akte dayandığından buna “akdi tazminat”, borçlunun sorumluluğuna da “akdi sorumluluk” denilmektedir. Borçlar Kanunun 96. maddesi gereğince ödenmesi gereken tazminat ise alacaklının müspet zararıdır.
Müspet zarardan da, borçlu edayı gereği gibi ve vaktinde yerine getirseydi alacaklının mameleki ne vaziyette bulunacak idi ise, bu vaziyetle mamelekin hali hazır vaziyeti arasındaki fark anlaşılmalıdır.
Somut olayda, davacı 06.08.2010 tarihli adi yazılı satış sözleşmesine göre dava konusu 13. kat 25 numaralı bağımsız bölümü yükleniciden 80.000 TL bedelle satın almış, satış bedelinin 55.000 TL’lik kısmını ödemiştir. Yine davacı 28.01.2011 tarihli adi yazılı satış sözleşmesine göre dava konusu 4. kat 8 numaralı bağımsız bölümü yükleniciden 75.000 TL bedelle satın almış, satış bedelinin 48.000 TL’lik kısmını ödemiştir. 21.02.2013 tarihli bilirkişi raporunda dava konusu 13. kat 25 numaralı bağımsız bölümün rayiç bedelinin 165.000 TL olduğu belirlenmiştir. Bu durumda mahkemece, davacının 13. kat 25 numaralı daire için ödediği 55.000 TL’nin sözleşmedeki satış bedeli olan 80.000 TL’ye oranlanarak, bu orana göre dava tarihindeki rayiç değeri üzerinden belirlenecek tazminatın BK’nın 96. maddesi gereğince davacının akidi yüklenici …’den tahsiline karar verilmesi gerekir.
Aynı şekilde dava konusu 4. kat 8 numaralı bağımsız bölümün rayiç değerinin 155.000 TL olduğu belirlenmiştir. Bu durumda mahkemece, davacının 4. kat 8 numaralı bağımsız bölüm için ödediği 48.000 TL’nin satış bedeli olan 75.000 TL’ye oranlanarak, bu orana göre dava tarihindeki rayiç değeri üzerinden belirlenecek tazminatın BK’nın 96. maddesi gereğince yüklenici …’den tahsiline karar verilmesi gerekir.
Mahkemece ikinci kademedeki tazminat istemi yönünden dava konusu 13. kat 25 numaralı bağımsız bölüm ve 4. kat 8 numaralı bağımsız bölümler yönünden yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerektiği halde yanılgılı değerlendirmeyle onandığı bu defa yapılan incelemeden anlaşılmış, davacı vekilinin yerinde görülen karar düzeltme istemi kabul edilerek Dairemizin onama ilamı kaldırılarak hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin karar düzeltme isteminin kabulü ile Dairemizin 16.12.2014 günlü ve 2014/10328 Esas 2014/14440 Karar sayılı ilamının KALDIRILMASINA, hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 13.04.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.