Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2015/11492 E. 2015/11603 K. 14.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/11492
KARAR NO : 2015/11603
KARAR TARİHİ : 14.12.2015

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalılar aleyhine 28.06.2012 gününde verilen dilekçe ile yanılma, aldatma, aşırı yararlanma ve taşınmazın aile konutu olması nedenleriyle tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 01.12.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, yanılma, aldatma, aşırı yararlanma ve taşınmazın aile konutu olduğu iddialarına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davalılardan … davanın reddini savunmuş, davalı … ise davaya cevap vermediği gibi duruşmalara da katılmamıştır.
Mahkemece, davaya konu taşınmazın satıcısı olan davalı …’nin satış tarihinde kısıtlanmış olmadığı, davacı eş olan …’nin satıştan haberi olduğu ancak satış bedelinin kendisine verilmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya kapsamına göre davacı vekilinin tüm temyiz itirazları, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Dosya içerisindeki tapu kaydına göre dava konusu taşınmazın 28.05.2012 tarihinde satış suretiyle davalı … adına tescil edildiği anlaşılmaktadır. Davacı …’in bu taşınmazla herhangi bir ilgisinin bulunmadığı, dava konusu bağımsız bölümün davalı eş … tarafından davalı …’ye satılarak tapudan devredildiği davacının da kabulündedir. Bu nedenle davacının bu davayı açmakta aktif dava ehliyeti bulunmadığından mahkemece davanın bu gerekçeyle reddi gerekirken yazılı gerekçe ile esastan reddi doğru değildir.

Ayrıca mahkemece davanın reddine karar verildiğinden 592 sayılı Harçlar Kanunu gereğince maktu harç alınması gerekirken dava değeri üzerinden nispi harç alınması da yerinde görülmemiştir. Ancak belirtilen hususlar kararın bozulmasınıve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm sonucunun ikinci bendinin tamamen çıkarılarak yerine “Alınması gerekli 24,30 TL maktu harcın davacıdan tahsiline, fazla alınan harcın istek halinde davacıya iadesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle düzeltilmesine, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 günlük yasal süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 14.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.