YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/7017
KARAR NO : 2014/12474
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
MAHKEMESİ : Sandıklı Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/10/2013
NUMARASI : 2012/208-2013/387
Davacı tarafından, davalılar aleyhine 21.05.2012 gününde verilen dilekçe ile yola müdahalenin önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne, kısmen kal talebinin reddine dair verilen 08.10.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı R.. G.. ve davalılar H.. U.. ve N.. U.. tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, davalıların köy yoluna tecavüz suçundan asliye ceza mahkemesinin kesinleşmiş kararı ile cezalandırılmalarına rağmen tecavüzlerine devam ettiklerini, köy muhtarı ve ihtiyar heyeti üyelerine ihtarname çekilmesine rağmen dava açmadıklarını belirterek yola müdahalelerinin önlenmesini ve tecavüzlü kısımların kal’ini istemiştir.
Davalılar, Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/163 Esas, 2011/165 Esas, 2011/166 Esas sayılı dosyalarında verilen hükümlere rağmen nizalı yerleri halen kullandıklarını, davacının parselinin dava konusu taşınmazlara uzak olduğunu, aktif dava ehliyeti bulunmadığını, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davanın kabulüne, taşkın yapıların yıkılması halinde aşırı zarar doğuracağı nedeniyle kal talebinin reddine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı R.. G.. ile davalılar H.. U.. ve N.. U.. tarafından temyiz edilmiştir.
Türk Medeni Kanununun 715. ve 3402 sayılı Kadastro Kanununun 16/B maddesi gereğince yollar paralı veya parasız kullanımı kamuya tahsis edilen veya kamunun kadimden beri yararlandığı orta malı taşınmazlardır. Bu özellikleri gereği yoldan yararlanma hakkı olan özel kişilerin de varsa elatmanın önlenmesi için dava açmaya hakları vardır. Yollar kamu malı niteliğinde olup yararlanılması umuma aittir. Bu nitelikteki taşınmazlar özel
mülkiyete konu teşkil etmez, sadece haritasında gösterilmekle yetinilir. Taşkın yapının kal’i yolun açık tutulması için zorunludur. Kamu malı niteliğindeki yolun tamamını kapatır biçimde yapılan ve yıkılması gereken taşkın bölümün köy tüzel kişiliğine genel yararından sözedilemez.
Mahkemece yapılan keşif sonucu düzenlenen 03.05.2013 tarihli fen bilirkişisi rapor ve krokisinde davalı E.. E..’ın yol boşluğunda 24,58 m2’lik alana bina, 18,58 m2’lik alana depo, 34,27 m2’lik alana besihane, yine davalı N.. U..’ın 13,74 m2’lik alana besihane, 20,54 m2’lik alana bina inşa etmek suretiyle müdahalede bulundukları tespit edilmiştir.
Mahkemece 03.05.2013 tarihli raporda T 6 ile ve turuncu renkle gösterilen 20,54 m2’lik binanın uzantısının 1.. veya 1.. parsel sayılı taşınmazların çapı kapsamında kalıp kalmadığı belirlendikten sonra davacının kal talebi de göz önüne alınarak taşınmazlar üzerindeki taşkın binaların yıkılmasına karar verilmesi halinde 1.., 1.. ve 1… parsel sayılı taşınmazların maliklerinin hukuku etkileneceğinden mahkemece öncelikle 1.., 1.. ve 1.. parsel sayılı taşınmazların tüm maliklerinin davaya katılmaları sağlanmalı, taşınmazların sınırları dışında yola taşkın yapıların kal’i hususunda taraf teşkili sağlandıktan sonra sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken kal talebinin reddi doğru görülmemiştir.
Ayrıca, davalı H.. U..’ın tel çit ve duvar çekerek bahçe olarak kullanmak suretiyle yapmış olduğu müdahalenin men’ine, kal talebinin kabulü ile tel çitin ve duvarın kaldırılmasına karar vermekle yetinilmesi gerekirken İİK’nın 30. maddesi hükmüne aykırı şekilde kal masraflarının davalı H.. U.. tarafından karşılanmasına karar verilmesi de doğru değildir.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde tesis edilen hükmün belirtilen nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 10.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.