YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5315
KARAR NO : 2014/10320
KARAR TARİHİ : 23.09.2014

MAHKEMESİ : Iğdır 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2013
NUMARASI : 2012/137-2013/907

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 19.03.2012 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı istenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 27.11.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, Türk Medeni Kanununun 747. maddesi gereğince geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacıların maliki olduğu … parsel sayılı taşınmaz lehine bilirkişilerin 16.05.2013 tarihli raporlarında 2. seçenek olarak belirtilen yerden geçit irtifakı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Geçit kurulan yer kısmen kadastro çalışmaları sırasında kadastro dışı bırakılan yerde kalmaktadır. Bu tip yerler kural olarak Türk Medeni Kanununun 715. maddesi kapsamına giren devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerdendir. Bu özelliği itibariyle de kamu malıdır. Kamu malı olan bir yerin, gerçek kişilerin yararlanmasına terki olanaklı değildir, dolayısı ile üzerinden geçit kurulamaz. Kaldı ki, geçit davalarında amaç yol ihtiyacı içinde bulunan bir taşınmazın kesintisiz olarak genel yola ulaşımını sağlamaktır. Ortada tapuya tescil edilmiş bir yer olmadığından, bu şekilde kurulan geçitle kesintisizlik ilkesi de ihlal edilmiş olur.
Mahkemece yol ihtiyacı içinde olan … sayılı parsel için farklı geçit alternatifleri araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde iadesine, 23.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.