YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1826
KARAR NO : 2014/5430
KARAR TARİHİ : 28.04.2014
MAHKEMESİ : Yumurtalık Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2011/299-2013/59
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 30.11.2011 gününde verilen dilekçe ile elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete dönüştürülmesi istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 26.02.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı A.. E.. tarafından istenmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, elbirliği mülkiyetinin paylı mülkiyete çevrilmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı A.. E.. temyiz etmiştir.
Hükme esas alınan muris A.. D..’nın Yumurtalık Sulh Hukuk Mahkemesinin 27.12.2012 tarihli 2012/353 Esas – 368 Karar sayılı mirasçılık belgesinde kızı D…D…’ın bekar ve alt soyu bulunmadan 14.05.1987 tarihinde öldüğü gösterildiği halde davalı A.. E..’nun temyiz dilekçesinin ekinde ibraz ettiği muris A.. D..’nın Yumurtalık Sulh Hukuk Mahkemesinin 06.10.1988 tarihli 1988/120 Esas – 111 Karar sayılı mirasçılık belgesinde ise D… D…’ın 1987 yılında evli ve çocuklu olarak öldüğü gösterilmiştir. Yine hükme esas alınan muris F.. D..’nın Yumurtalık Sulh Hukuk Mahkemesinin 02.06.2005 tarihli 2005/148 Esas – 154 Karar sayılı mirasçılık belgesindeki mirasçıların paylarının toplamının paydaya eşit olmadığı, paylar toplamının 1872 paydanın ise 1920 olduğu, mirasçı İslim Dallı’nın gerçekte 120/1920 payı mevcut iken 72/1920 olarak gösterilmiş olduğu anlaşılmıştır.
Bu durumda mahkemece öncelikle davacıya dosya içerisindeki muris F.. D..’nın mirasçılık belgesindeki mirasçı İ.. D..’nın payının tavzih yoluyla düzelttirmesi, muris A.. D..’nın mirasçılık belgeleri arasındaki çelişkiyi gidermek amacıyla mirasçılık belgelerinin iptali ve hasımlı mirasçılık belgesi alması için dava açması ve dosyaya ibraz etmesi için süre verilmesi, bu çelişki giderildikten sonra oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken bu hususlar üzerinde durulmadan yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı A.. E..’nın temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 28.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.