YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/10110
KARAR NO : 2014/14452
KARAR TARİHİ : 16.12.2014
MAHKEMESİ : Bursa 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 11/02/2014
NUMARASI : 2013/792-2014/266
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.04.2013 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 11.02.2014 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davalı N.. K.. vekili, müvekkilinin dava konusu taşınmazda payının bulunmadığını, davalı O.. K.., davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, taşınmazın satışı suretiyle ortaklığın giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı K.. K.. ve davalı N..K.. vekili Av. O.. K.. müvekkili adına vekaleten kendi adına asaleten temyiz etmiştir.
Paydaşlığın (ortaklığın) giderilmesi davaları paylı ve elbirliği mülkiyeti hükümlerine tabi mallarda paydaşlar veya ortaklar arasındaki hukuki ilişkiyi sona erdiren, birlikte mülkiyetten ferdi mülkiyete geçmeyi sağlayan iki taraflı, taraflar için benzer sonuçlar doğuran davalardır.
Somut olaya gelince, incelenen tapu kaydına göre davalı N.. K..’nun dava konusu taşınmazda paydaş olarak yer almadığı anlaşıldığından onun hakkında açılan davanın husumet yokluğundan reddedilmesi ve lehine A.A.Ü.T 7/2. maddesi gereğince vekalet ücretine hükmedilerek bu vekalet ücretinden de sadece davacının sorumlu tutulması gerekirken bu durumun nazara alınmaması doğru görülmemiştir.
Ayrıca, paydaşlığın satış suretiyle giderilmesine karar verilmesi halinde satışın nasıl yapılacağının hüküm sonucunda gösterilmesi gerekirken hüküm sonucunda satışın genel açık arttırma suretiyle yapılacağının gösterilmemiş olması, diğer yandan 492 sayılı Harçlar Kanunu ve eki Tarifenin karar ve ilam harcına ilişkin hükmü uyarınca karar tarihi itibariyle gayrimenkulün satış bedeli üzerinden alınacak harcın binde 11,38 olması gerekirken hüküm sonucunda yüzde 11,38 olarak gösterilmesi de doğru görülmemiş, bu sebeplerle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar ve davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 16.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.