YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2361
KARAR NO : 2013/5132
KARAR TARİHİ : 02.04.2013
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 17.03.2011 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 03.05.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra 11.12.2012 tarihli mahalline iade kararı sonrası dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Dava, Müftü Mahallesi 210 ada 15 parsel numaralı taşınmazın maliki davacı tarafından davalılar murisi … adına kayıtlı 210 ada 4 parsel numaralı taşınmazdan geçit hakkı istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 210 ada 4 parselden, 22.08.2011 tarihli bilirkişi heyeti raporuna ekli krokide A harfi ile gösterilen 5 metre genişliğinde, 65,91 m2’lik kısmından geçit hakkı tesisine karar verilmiştir.
Hükmü; bir kısım davalılar temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre hükmü temyiz eden davalıların diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Geçit hakkı verilmesine ilişkin davalarda, Dairemizin kararlılık kazanan uygulaması uyarınca, yararına geçit kurulacak taşınmazın tapuda kayıtlı niteliği ve kullanım amacı nazara alınarak özellikle tarım alanlarında, nihayet bir tarım aracının geçeceği genişlikte (emsaline göre 2,5-3 m.) geçit hakkı tesisine karar vermek gerekir. Bu genişliği aşan bir yol verilecekse, gerekçesi kararda dayanakları ile birlikte gösterilmelidir. Kurulan geçit hakkının Türk Medeni Kanunu’nun 748/3. maddesi uyarınca tapu siciline kaydı da gereklidir.
Somut olayda; davacı taşınmazı tapuda “çay bahçesi”, davalıların taşınmazı ise “bahçeli kargir ev” niteliği ile kayıtlıdır. Geçit davalarında uygulanan fedakarlığın denkleştirilmesi ilkesi gereğince geçit hakları tayin edilirken karşılıklı olarak tarafların menfaatleri gözetilmelidir. Bu nedenle taşınmazların özelliği itibariyle nihayet bir tarım aracının geçebileceği 2,5-3 metre genişlikte geçit hakkı tesisine karar vermek gerekirken bilirkişi raporundaki hatalı değerlendirmelere itibar edilerek 5 metre genişlikte geçit kurulması doğru görülmemiş bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar …, …, Hasan ve …’ın diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 02.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.