YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/182
KARAR NO : 2013/2460
KARAR TARİHİ : 21.02.2013
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.06.2008 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 12.06.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, yüklenicinin temliki ile kazanılan kişisel hakka dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davalı yüklenici, davanın reddini savunmuştur.
Davalı arsa sahibi, yüklenicinin edimini yerine getirmediğini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve tüm dosya içeriğine göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Şöyleki; konusu para olan veya para ile değerlendirilebilen davalarda davanın sonucuna göre taraflar yararına hükmedilecek vekâlet ücretinin nispi olarak hesaplanması gerektiği kuşkusuzdur. Taşınmazlarla ilgili davalarda vekâlet ücretine esas olan değer ya dava dilekçesinde gösterilen değer veya mahkemece keşifte belirlenen ve buna göre eksik harcı tamamlanan miktardır. Her iki tarafın da harca tabi olması durumunda yukarıda belirtilen ilkelere göre vekâlet ücretinin hesaplanacağı tartışmasızdır.
Somut olaya gelince; dava dilekçesinde gösterilen değer 7.000,00 TL ve mahkemece keşifte belirlenen değer davaya konu binanın bitirilmiş hali ile 95.000,00 TL ve eksik işler toplamı ise 29.500,00 TL’dir. Ancak mahkemece
yapılan keşifte belirlenen değer için harçtan muaf olan davacı tüketicinin bir ıslah dilekçesi bulunmamaktadır. Bu nedenle davalılar yararına vekalet ücretinin dava dilekçesinde gösterilen 7.000,00 TL üzerinden hesaplanması gerekirken taşınmazın keşif sonucu belirlenen değeri üzerinden vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değildir.
Ne var ki bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HUMK’nun 438/7. maddesi gereğince kararın aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin diğer temyiz ititrazlarının reddine, 2. bent uyarınca temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının 4. bendinin 2. satırındaki “9.650,00” rakamlarının hükümden çıkartılarak bunun yerine “840,00” rakamlarının yazılmasına, hükmün HUMK.nun 438/7 maddesi gereğince DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 21.02.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.