YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/4554
KARAR NO : 2011/5724
KARAR TARİHİ : 28.04.2011

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 13.08.2009 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda;davanın kısmen kabul, kısmen reddine dair verilen 29.06.2010 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı 125 ada 53 ve 54 parsel sayılı taşınmazları lehine, davalılara ait 46, 47, 49, 50 ve 52 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden geçit hakkı kurulmasını istemiştir.
Davalılardan 49 parsel sayılı taşınmazın maliki … davanın reddini istemiş, davalı 47 parsel sayılı taşınmazın maliki … geçit hakkı kurulmasına rızasının bulunduğunu belirtmiştir.
Mahkemece, 125 ada 53 ve 54 parsel sayılı taşınmazlar lehine 125 ada 47, 48 (davacıya ait) ve 49 parsel sayılı taşınmazlar üzerinden bilirkişilerin 11.11.2009 tarihli raporu ve ekindeki krokide 1-B no’lu seçenekte belirtilen şekilde geçit hakkı kurulmasına karar verilmiştir.
Hükmü 49 parsel sayılı taşınmaz maliki … vekili temyiz etmiştir.
1- Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre, davalı … vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Dosya içerisinki tapu kayıtlarına göre, lehlerine geçit hakkı kurulması istenen 125 ada 53 ve 54 parsel sayılı taşınmazlar davacı …’a aittir.
Geçit hakkı davalarının en önemli özelliği, geçit hakkının tapu malikleri yönünden değil taşınmazlar leh ve aleyhine kurulmasıdır. Mahkemece hüküm kurulurken “125 ada 53 ve 54 parsel sayılı taşınmazlar lehine” denilmek suretiyle her iki parsel lehine geçit hakkı kurulmuş ise de, dosya arasındaki hükme esas alınan kroki incelendiğinde 54 parsel sayılı taşınmaz bakımından kesintisizlik ilkesine aykırı hareket edildiği, kurulan geçitin 54 parsele kadar ulaşmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece yapılması gereken iş, davacıya ait 54 parsel sayılı taşınmaz lehine, yine davacıya ait 53 parsel sayılı taşınmaz üzerinden “akdi geçit hakkı” kurdurma olanağı tanınması için davacıya süre vermek, oluşacak sonuca göre bir hüküm kurmak olmalıdır. Değinilen yönün gözardı edilmesi doğru olmamış, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte yazılı nedenlerle davalı … vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 28.04.2011 tarihinde oybirliği ile karar verildi.