Yargıtay Kararı 14. Hukuk Dairesi 2011/4453 E. 2011/5837 K. 29.04.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2011/4453
KARAR NO : 2011/5837
KARAR TARİHİ : 29.04.2011

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 22.05.2009 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24.12.2010 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi istemine ilişkindir.
Davalı başta davanın reddini savunmuş, daha sonra Temmuz 2009 tarihine kadar taşınmazı kullandığını, bu tarihten sonra taşınmazı terk ettiğini beyan etmiştir.
Mahkemece, davacının davasının kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir.
Davacı murisinden kendisi ile diğer mirasçılara intikal eden 3463 parsel sayılı taşınmaza davalının hiçbir hakkı olmadığı halde kullandığını belirterek 25.05.2009 tarihinde dava açmıştır. Davalı, yargılamanın başında davanın reddini savunmuş, ancak yargılamanın ilerleyen aşamasında; keşifte ve 07.05.2010 tarihli celsede dava konusu taşınmazı 2002 yılından beri ekip biçtiğini, davanın açıldığı Mayıs 2009 tarihinde de kendisinin kullandığını, Temmuz 2009 tarihinde taşınmazı terk ettiğini beyan etmiştir. Mahkemece yapılan keşifte de, taşınmazı icar anlaşması ile … isimli kişinin ektiği görülmüştür. Davalının beyanları, keşifte ve duruşmada dinlenen tanıkların ifadelerinden davanın açıldığı 25.05.2009 tarihinde davalının taşınmazı kullandığı, yani davanın açılmasına sebebiyet verdiği, ancak yargılama sırasında taşınmazı terk ettiği anlaşılmıştır.
Dava devam ederken, dava konusu taşınmaza davalının müdahalesi sona ermiş olduğuna göre, dava konusuz kalmıştır. Davanın konusuz kalması nedeniyle davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, mahkemece yazılı gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde iadesine, 29.04.2011 tarihinde oybirliği ile karar verildi.