YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2010/13033
KARAR NO : 2011/984
KARAR TARİHİ : 01.02.2011

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 03.12.2009 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın kabulüne dair verilen 02.06.2010 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 01.02.2011 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı Gölbaşı Köyü vekili Av…. ile karşı taraftan davacı … vekili Av.Gülçin Türkucu geldi. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelenlerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Hazine, çekişme konusu taşınmazların 1554 sayılı mera parseli iken 442 sayılı Köy Kanunu hükümlerine göre köy yerleşim alanı olarak ayrıldığını ve davalı köy adına tescilinin yapıldığını, ne var ki 442 sayılı Köy Kanununun Ek 12.maddesine göre Maliye Bakanlığından uygun görüş alınmadığını, bu şekildeki tescilin yolsuz tescil olduğunu, tapu kayıtlarının iptali ile Hazine adına kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, dava kabul edilmiştir.
Hükmü, davalı köy tüzel kişiliği temyiz etmiştir.
Dava konusu taşınmazların, 1554 sayılı mera parselinden geldiği sabittir. 442 sayılı Köy Kanununun 5178 sayılı Kanunla değişik Ek 12.maddesi uyarınca, bu tür yerlerden mera olarak yararlanılamayacağı anlaşılanlar, köy yerleşim planının onayı ile bu vasıflarını kendiliğinden kaybeder. Ek 12.maddenin 2.fıkrası hükmüne göre, uygulama için Maliye Bakanlığından görüş alınması gereken yerler Hazinenin özel mülkiyetinde kalan, kamu hizmetine tahsis edilmemiş taşınmazlardır.
Somut uyuşmazlıkta; çekişme konusu taşınmazların öncesi mera olduğundan ve yasa uyarınca köy yerleşme planının onayı ile bu vasfını kendiliğinden kaybedeceğinden, 442 sayılı Köy Kanunun Ek 12.maddesinin 2.fıkrasına göre uygulama için Maliye Bakanlığından görüş alınması gerekmez.
Yapılan bu saptamaya göre davanın reddi gerekirken, taşınmazın önceki niteliği gözardı edilerek ve Hazinenin özel mülkiyetindeki yer imiş gibi düşünülerek davanın kabulü doğru olmamıştır.
Karar, açıklanan nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 825,00 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 01.02.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.