YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2007/12472
KARAR NO : 2007/13934
KARAR TARİHİ : 12.11.2007
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı tarafından, davalı aleyhine 31.07.2006 gününde verilen dilekçe ile geçit hakkı tesisi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 06.06.2007 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_K A R A R_
Davacı 31.07.2006 tarihli dilekçesiyle 19 sayılı kargir ev ve bahçe cinsli taşınmazı lehine davalı kardeşine ait 7048 m2 tarla cinsli 17 parsel sayılı taşınmazdan geçit hakkı tesisi istemiştir. Davalı davanın reddini savunmuştur. Mahkemece kadastro paftasında mevcut olan ve davacı 19 sayılı parsele ulaşan yolun 11.05.2007 tarihli ziraat mühendisi ve kadastro teknisyeninin müşterek keşif raporuna ve krokisine göre %45 eyimli olması ve mahkemenin harici gözlemine göre eğimin fazla ve dar olması traktör çıkmasının çok zor kışın daha da güç olduğu nedenleriyle paftadaki bu yolu kullanma imkanı bulunmadığı nedeniyle davanın kabulüne davalı 17 sayılı parselden krokide (A) harfli gösterilen yerden davacı 19 sayılı parsel lehine geçit hakkı tesisine 300,00 YTL tazminatın davalıya ödenmesine ve yargılama giderlerinin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Davalı vekili kararı temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Ancak; Türk Medeni Kanununun 747. maddesine göre dava geçit hakkı tesisi isteğine ilişkin olup geçit yerinin genel yola bağlanması gerekir. Davalı vekilinin temyiz dilekçesine ekli kadastro paftasında davalı 17 sayılı parselin … Deresine sınır olduğu yazılıdır. Bu durumda paftadaki çıkış yerinin niteliği önemlidir. Tesis edilen geçit güzergahının ulaştığı yerin paftada dere yazılı kesimin genel yol olarak geçişe elverişli olup olmadığı öncelikle uzman bilirkişi dinlenerek denetime elverişli rapor ile keşfen araştırılması gerekir. Diğer yandan geçit genişliğinin yerleşik içtihatlarla oluşan ilkeye uygun olarak 2,5 veya 3 metre genişlikte olması gerekir. Hükümde ve keşif krokisinde bu hususun HUMK. 388 ve 389. maddelerine uygun şekilde belirtilmemiş olması doğru görülmediği gibi geçit bedeli hükümden önce mahkeme veznesine depo ettirilmesi ayrıca davanın özelliği gereği davalının yargılama giderlerinden sorumlu bulunmadığı gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi yasaya aykırı bulunduğundan, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine, 12.11.2007 gününde oybirliği ile karar verildi.