YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2005/11606
KARAR NO : 2006/1391
KARAR TARİHİ : 15.02.2006
MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 27.11.1998 gününde verilen dilekçe ile müdahalenin meni ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 19.7.1999 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, davalının köy yaylasına kalıcı nitelikte mülk edinme amacına yönelik bina yaptığını, çevresinden yararlandığını ileri sürerek yaylaya elatmanın önlenmesini ve binanın yıkılmasını istemiştir.Mahkemece, davalının betonarme ev yapmak suretiyle vaki elatmasının önlenmesine ve binanın kal’ine karar verilmiştir.
13.5.1999 günlü kroki ile davalının yayla yerinin 57,00 metrekarelik kesimine tek katlı kalıcı nitelikte mülk edinmek amacıyla ev yaparak 10,40 metrekarelik kesimine biriket yığma tarzda tek katlı ahır yapmak suretiyle, 417,40 metrekarelik kesimini ise çevirmek suretiyle elattığı saptanmıştır.Bilirkişi raporu doğrultusunda davalının çevirerek kullandığı 417,40 metrekare yüzölçümündeki yayla yerine elattığı saptandığı halde bu kesime de elatmasının önlenmesine karar verilmemesi doğru görülmemiştir Öte yandan; bilirkişi raporundan 10,40 metrekarelik kesime yapılan ahırın mülk edinmek amacıyla yapılmış kalıcı nitelikte olup olmadığı anlaşılamamaktadır. . olarak yapılan bu yapının mülk edinmek amacıyla kalıcı nitelikte yapılmış bir yapı olup olmadığı araştırılarak, kalıcı yapı niteliğinde olduğunun anlaşılması halinde davalının bu kesime de elatmasının önlenmesi ile yapının yıkılmasına karar verilmelidir. Geçici olarak hayvanların barınması amacıyla yapılmış bir yapı olduğunun saptanması halinde ise bu yapının yıkılması gerekmez.Mahkemece, bu yönler düşünülmeden sadece ev yerinin bulunduğu kesim için kabul kararı verilmesi doğru olmadığından karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 15.2.2006 tarihinde oybirliği ile karar verildi.