YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2005/10873
KARAR NO : 2006/423
KARAR TARİHİ : 30.01.2006

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.8.2001 gününde verilen dilekçe ile meraya müdahalenin önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine, müdahil davacı Hazine tarafından açılan dava konusuz kaldığından hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen 31.5.2005 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı … vekili ve müdahil davacı Hazine vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava, köy merasına elatmanın önlenmesi yapıların kal’i istemine ilişkindir.
Mahkemece davacı … tarafından açılan davanın dava hakkı bulunmadığından bahisle reddine müdahil davacı Hazinenin davası ise davalıların ecrimisil ödediği bu nedenle davanın konusuz kaldığından hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Hüküm davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
Kamu malı niteliğindeki meralarda tahsise dayalı olarak veya kadim kullanım biçimine göre köy veya belde halkı yararlanabilir. Bu gibi yerlerden gerçek kişilerinde yararlanma hakkı olduğundan bu kişilerinde mera ile ilgili dava açma hakları vardır. Mahkemece açıklanan bu durum gözetilmeden davacı …’nin davasını dava hakkı bulunmadığından bahisle red etmesi doğru değildir.
Dosya kapsamından çekişmeli taşınmazın mera olduğu Tavşanlı Asliye Hukuk Mahkemesinin 1995/205-1998/295 sayılı kesinleşmiş kararla anlaşılmaktadır. 4342 Sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca mera yaylak ve kışlakların amacı dışında kullanılma olanağı yoktur. Davalılardan … … Karaduman, mera olan taşınmazda ceza hukuku açısından suç tekşil eden eyleminden dolayı mahkum olmuş böylelikle amaç
dışı kullanmak suretiyle mera vasfının bozulmasına sebebiyet vermiştir. Davalı …’in ecrimisil adı altında haksız işgal tazminatı ödemesi davalılara bu merayı özel mülkiyet gibi kullanma hakkı kazandırmaz. Bu nedenle davanın esası incelenerek sonucu doğrultusunda karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçelerle hüküm tesisi doğru görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 30.1.2006 tarihinde oybirliği ile karar verildi.