YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3628
KARAR NO : 2021/2388
KARAR TARİHİ : 25.03.2021
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen re’sen de temyize tabi hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen kararla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan … vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hüküm tarihinde on sekiz yaşından büyük olan mağdurenin annesi katılan …’nin, atılı suçtan doğrudan zarar görmeyip, velayet hakkına istinaden küçük mağdureyi temsilen dava ehliyetini kullanması ve mağdurenin reşit olmasından dolayı velayet hakkına bağlı katılan sıfatının sona ermesi karşısında, hükmü temyize hakkı bulunmayan vekilin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.11.2007 gün ve 2007/5-142 Esas, 2007/240 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere sanığın zincirleme biçimde gerçekleşen eylemleri nedeniyle uygulamanın 5237 sayılı TCK’nın 61/4-5. maddesi dikkate alınarak, 103/2 ve 103/3. maddelerine göre belirlenecek ceza üzerinden aynı Kanunun 43. maddesinin tatbikiyle yapılacak artırım sonucunda bulunacak miktarın 103/6. maddesi ile tespit edilecek cezaya ilavesi suretiyle yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması sonucunda fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye istinaden düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK’nın 43/1 ve 62. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerdeki ”18 YIL 9 AY” ve ”15 YIL 7 AY 15 GÜN” ibarelerinin çıkarılarak yerlerine sırasıyla “…18 YIL …”, ve “…15 YIL …” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan re’sen de temyize tabi hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.