YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3424
KARAR NO : 2021/2391
KARAR TARİHİ : 25.03.2021
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdureler… ile…’ye yönelik)
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure sayısınca) mahkumiyetine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.12.2019 gün ve 2019/203 Esas, 2019/745 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdureler vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 23.12.2005 ve 31.07.2008 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdurelerin velayet hakkına sahip annesi müşteki …’in, ilk derece mahkemesinde verdiği 15.05.2018 tarihli duruşma ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ile müdafisinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında mağdure…’ye yönelik eylemler nedeniyle kurulan hüküm açısından yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabule göre, ilk derece mahkemesince sanığın olay gecesi mağdure…’ye yönelik annesinin gördüğü göğüs, kalça ile cinsel bölgeye dokunarak okşama eyleminin sarkıntılık düzeyini aştığı gözetilerek temel cezanın 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinin 1 ve 3. cümleleri uyarınca belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
Sanığın aynı evde mağdureyle birlikte yaşamaması nedeniyle koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü olmadığı gibi dosya içeriği nazara alındığında eylemin tehditle ve birden fazla gerçekleştiği hususunda her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil de bulunmadığı gözetilmeden temel cezanın TCK’nın 103/3-d, 103/4, ve 43/1. maddeleri ile artırılması suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Müşteki anne …’in kızı…’ye yönelik son eylemi görmesinin ardından sanığın kendisine benzer eylemlerde bulunup bulunmadığını sorduğu diğer kızı…’nin de sanığın eylemlerinden bahsetmesi üzerine müracaatta bulunulması şeklindeki olayın intikal tarzı ve zamanı, savunma, mağdure…’nin, aşamalarda ayrıntı içermeyen ve sorulara verilen kısa cevaplardan oluşan beyanları ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle sanık hakkında mağdure…’ye yönelik eylemleri nedeniyle kurulan mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ile müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 23.01.2020 gün ve 2020/26 Esas, 2020/46 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükümlerinin 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.