Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2020/2939 E. 2021/1774 K. 03.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2939
KARAR NO : 2021/1774
KARAR TARİHİ : 03.03.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kasten yaralama, eziyet, tehdit, hakaret
HÜKÜM : Sanığın kasten yaralama, tehdit, hakaret eylemleri bütün halinde eziyet suçunu oluşturduğundan bu suç ile nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair Ankara 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.05.2019 gün ve 2019/ 52 Esas, 2019/300 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak nitelikli cinsel saldırı, kasten yaralama (19.01.2019 tarihli eylem), hakaret suçlarından mahkumiyeti ile tehdit, kasten yaralama (21.01.2019 tarihli eylem) suçlarından hüküm kurulmasına yer olmadığı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesince gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kasten yaralama, hakaret, tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın resmi nikahlı eşi olan mağdureye yönelik 19.01.2017 ve 21.01.2017 tarihlerinde gerçekleştirdiği kasten yaralama, tehdit ve hakaret eylemlerin bütün halinde 5237 sayılı TCK’nın 96/2-b. maddesinde düzenlenen eziyet suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyeti gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 22.11.2019 gün ve 2019/2411 Esas, 2019/1770 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak sanığın kasten yaralama (19.01.2019 günlü eylem), hakaret suçlarından mahkumiyeti ile tehdit, kasten yaralama (21.01.2019 günlü eylem) suçlarından hüküm kurulmasına yer olmadığına dair verilen kararların 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.