Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2020/2904 E. 2021/829 K. 02.02.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2904
KARAR NO : 2021/829
KARAR TARİHİ : 02.02.2021

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Cinsel saldırı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Diyarbakır 9. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 25.03.2019 gün ve 2019/420 Esas, 2019/319 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen kararla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosyada mevcut adli sicil kaydında yer alan Diyarbakır 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/117 Esas, 2015/749 Karar sayılı ilamında Diyarbakır Devlet Hastanesince düzenlenen rapora göre durumu 5237 sayılı TCK’nın 32/1 maddesi kapsamında değerlendirilip, hakkında güvenlik tedbirlerinin uygulanması gerektiği belirtilen sanık hakkında Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 07.06.2018 tarihli sağlık kurulu raporunda cezai sorumluluğunun tam olduğunun belirtildiği nazara alındığında ilk derece mahkemesince mevcut raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi için sanığın tüm rapor ve tedavi evrakıyla birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek ihtisas dairesinde gözlem altına alınmasının ardından suç tarihinde müsnet eylem yönünden 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesi kapsamına göre cezai sorumluğunun bulunup bulunmadığı, fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalmış olup olmadığı hususlarında ilgili ihtisas kurulundan rapor alınmasından sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 11.11.2019 gün ve 2019/1743 Esas, 2019/1224 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.02.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.