YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2221
KARAR NO : 2020/2362
KARAR TARİHİ : 02.06.2020
Sanıklar … ile … haklarında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, suça sürüklenen çocuk … hakkında ise çocuğun cinsel istismarı suçlarından yapılan yargılama sonucunda sanıklar Mesut ile Ali’nin çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemleri reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetleri ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatlerine ve suça sürüklenen çocuk …’un çocuğun cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek şikayetten vazgeçme nedeniyle kamu davasının düşmesine dair Çankırı Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.12.2016 gün ve 2016/9 Esas, 2016/96 Karar sayılı hükümlere yönelik sanıklar müdafileri, katılan mağdure vekili ile katılan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin istinaf başvurularının kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanıkların çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından, suça sürüklenen çocuğun ise çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetlerine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinden verilen 29.11.2017 gün ve 2017/266 Esas, 2017/2343 Karar sayılı hükümlerin temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 18.03.2019 gün ve 2018/8261 Esas, 2019/8268 Karar sayılı ilamı ile bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 20.09.2019 gün ve 2019/1284 Esas, 2019/1312 Karar sayılı ilamın sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafileri ile katılan Bakanlık vekilince temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosyada 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden 5271 sayılı CMK’nın 299/1. maddesi gereğince takdiren duruşmasız yapılan incelemede, bozma ilamı sonrasında Bölge Adliye Mahkemesince kurulan ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Mağdurenin, sanık … ile yaklaşık 7-8 ay boyunca facebook sosyal paylaşım sitesi ve telefon aracılığıyla iletişim kurup, gerek sanık … gerekse diğer sanık … ve suça sürüklenen çocukla olay tarihinde ilk defa yüz yüze görüşmesi, sanıklar ile suça sürüklenen çocuğun aşamalardaki savunmalarında mağdurenin gerçek yaşını bilmediklerini, sorduklarında ise on sekiz yaşında olduğunu söyleyip, facebook hesabındaki profil sayfasını göstererek 1997 doğumlu olduğunu belgelediğini belirtmeleri, hastane doğumlu olan mağdurenin suç tarihinde 14 yıl 7 aylık olup on beş yaşını ikmal etmesine az bir zaman kalmış olması, ilk derece mahkemesince mağdureye ait fotoğraflar üzerinde inceleme yapılarak görünüm itibarıyla on beş yaşından büyük gösterdiğinin tespit edilmesi ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesi tarafından sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat ve reşit olmayanla cinsel ilişki suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi ve suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasına konu eylemin ise reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu kabul edilerek düşmesine dair karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile çocuğun cinsel istismarı suçundan beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılmasının ardından yapılan yargılamada suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanıklar ile suça sürüklenen çocuk müdafileri ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 20.09.2019 gün ve 2019/1284 Esas, 2019/1312 sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulü ile hükümlerin kaldırılarak sanıkların çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, suça sürüklenen çocuğun ise çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetlerine dair kurulan hükümlerin 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 02.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.