YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1867
KARAR NO : 2020/2488
KARAR TARİHİ : 04.06.2020
Sanık …’ın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılaması sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair İzmir 5. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.05.2016 gün ve 2015/222 Esas, 2016/109 Karar sayılı hükmün sanık ile müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 10.11.2016 gün ve 2016/9667 Esas, 2016/7731 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanması yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 31.01.2018 günlü, KD-2018/4436 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine Dairemizin 12.04.2018 gün ve 2018/1812 Esas, 2018/2808 sayılı Kararıyla itirazın yerinde görülmeyerek reddiyle bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 16.04.2019 gün ve 2018/14-228 Esas, 2019/325 Karar sayılı ilamıyla “…Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının değişik gerekçeyle kabulüne, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 10.11.2016 tarihli ve 9667-7731 sayılı çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükme ilişkin onama kararının kaldırılmasına, dosyanın 02.05.2016 tarihli gerekçeli kararın Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına tebliğinin sağlanması için tevdi kararı verilmesi amacıyla Yargıtay 14. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmesine,… ” dair verilen kararla birlikte Dairemize gönderilen dosya ile ilgili olarak verilen 05.12.2019 gün ve 2019/6397 Esas, 2019/13058 sayılı tevdi kararına istinaden ilk derece mahkemesince yapılan tebligata rağmen Bakanlık vekili tarafından temyiz yoluna başvurulmadığı anlaşılmakla başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık ile müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.