Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2020/1783 E. 2020/5093 K. 18.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/1783
KARAR NO : 2020/5093
KARAR TARİHİ : 18.11.2020

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükmün sanık müdafisi ile katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi ve sanık müdafisince incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğnameyle Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte gerçekleştirilen duruşmaya sanık müdafisinin gelmediği anlaşıldığından, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihlerinde on beş yaşından küçük olan mağdureye yönelik beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçunu işleyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 103/1-6. maddeleri gereğince kurulan hükmün temyiz incelemesinde bozulmasının ardından mahkemece uyma kararı verildikten sonra lehe kanun değerlendirmesi yapılırken anılan Kanunun 103/6. maddesinin yürürlükten kaldırılması ve mağdurenin yaşı itibarıyla müsnet suçla ilgili temel cezaların alt sınırlarını yükselten 6763 sayılı Kanunun ise 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe girmesi nedeniyle sanık hakkında lehe olan Kanunun bu değişiklikten önce yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanunla değişik TCK’nın 103/1-c.1. maddesinde yer alan düzenleme olduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sanık müdafisinin emyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.