Yargıtay Kararı 14. Ceza Dairesi 2018/8996 E. 2018/7789 K. 26.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 14. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/8996
KARAR NO : 2018/7789
KARAR TARİHİ : 26.12.2018

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Giresun 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.12.2017 gün ve 2017/185 Esas, 2017/90 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenlemede gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafiin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın tür ve miktarı gözetildiğinde 5271 sayılı CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan mağdur vekilinin anılan hükme ilişkin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Suç tarihinde sanığın, mağduru evine götürebilmek için babası Köksal’dan izin aldıktan sonra evinde beklettiği sırada müsnet suça işlediğinin anlaşılması karşısında, mevcut haliyle mağdur üzerinde koruma, bakım ve gözetim yükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılıTCK’nın 103/1. maddesine göre belirlenen temel cezanın koşulları oluştuğu halde aynı Kanunun 103/3-d. maddesi ile arttırılması gerektiği nazara alınmadan, yazılı şekilde hüküm kurulması neticesinde eksik ceza tayini;
Kanuna aykırı, katılan mağdur vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 30.04.2018 gün ve 2018/1040 Esas, 2018/1234 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK’nın 302/2-4. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.